Το νερό της πισίνας και η χημεία του
Το νερό όπως είναι γνωστό, είναι μια απλή ένωση υδρογόνου και οξυγόνου, με τον τίτλο H2O. Στην πισίνα, μας ενδιαφέρουν τα υλικά, άλατα ή μικροοργανισμοί, τα οποία είναι διαλυμένα σε αυτό, και μας δίνουν τις διάφορες καταστάσεις.
Σκοπός μας σ’ αυτό το κεφάλαιο είναι να αναλύσουμε, όσο πιο απλά γίνεται, ορισμένους χημικούς όρους, ώστε να μπορεί ο καθένας, να επέμβει και να βελτιώσει την ποιότητα του νερού, στην πισίνα του. Οι παράγοντες, οι οποίοι μπορούν να επηρεάσουν την ποιότητα του νερού της πισίνας, είναι οι εξής:
Α. ΤΟ ΡΗ
Το ΡΗ είναι ένας δείκτης που χαρακτηρίζει το νερό, εάν είναι όξινο ή αλκαλικό. Είναι ένας θετικός αριθμός που η τιμή του κυμαίνεται από 0-14. Το ουδέτερο νερό έχει τιμή ΡΗ 7.
Νερό με τιμή ΡΗ μικρότερη του 7, χαρακτηρίζεται σαν όξινο, ενώ νερό με τιμή ΡΗ μεγαλύτερη του 7, χαρακτηρίζεται σαν αλκαλικό.
ΡΗ χαμηλό - όξινο νερό
Το όξινο νερό δημιουργεί φθορά στην εσωτερική επένδυση της πισίνας, αρμούς, τσιμεντοκονία, καθώς και τα μεταλλικά εξαρτήματα του εξοπλισμού.
Ταυτόχρονα δημιουργούνται ανεπιθύμητες ενώσεις που ερεθίζουν τις βλεννώδεις μεμβράνες, τα μάτια των κολυμβητών και τα ευπαθή σημεία του δέρματος, ενώ συγχρόνως είναι και η αιτία της παραδοσιακής μυρωδιάς χλωρίου στις πισίνες.
Γι’ αυτό οι διαμαρτυρίες των κολυμβητών για υπερχλωρίωση του νερού της πισίνας δεν πρέπει να αποδίδονται στην μεγάλη ποσότητα του χλωρίου που δήθεν περιέχει, αλλά στον σχηματισμό των ανεπιθύμητων ουσιών που οφείλονται στην παρουσία μικρών ποσοτήτων χλωρίου σε συνδυασμό με την χαμηλή τιμή του ΡΗ.
ΡΗ υψηλό - αλκαλικό νερό
Το αλκαλικό νερό, επηρεάζει την απόδοση του χλωρίου εάν το ΡΗ είναι π.χ. 8, υπάρχει μόνο 20 % δραστικό χλώριο. Αν το ΡΗ φτάσει το 8.4, το ελεύθερο χλώριο πλησιάζει το 0. Δηλαδή όσο χλώριο και να βάζουμε μέσα στο νερό της πισίνας, αν το ΡΗ είναι 8.4 δεν θα έχουμε μικροβιοκτόνο δράση.
Ταυτόχρονα έχουμε απόθεση αλάτων (ασβεστίου, μαγνησίου) στο εσωτερικό της πισίνας, δημιουργία θολότητας από τα αδιάλυτα μόρια ανθρακικού ασβεστίου, μείωση ζωής του φίλτρου, ενόχληση στα μάτια.
Β. ΑΛΚΑΛΙΚΟΤΗΤΑ
Μέσα στο νερό μαζί με άλλες διαλυμένες ουσίες υπάρχουν και αλκαλικά σωματίδια. Η ποσότητα τους, εξαρτάται κυρίως από την πηγή του νερού δηλαδή την ποιότητα του νερού, που γεμίζουμε την πισίνα. Το επιθυμητό επίπεδο αλκαλικότητας για μία πισίνα, είναι 100 - 150 ΡΡΜ (μέρη ανά εκατομμύριο).
Σε χαμηλή αλκαλικότητα έχουμε μεγάλη διακύμανση του ΡΗ και δυσκολία ρύθμισης του, ζημιές και λεκέδες στην εσωτερική επένδυση της πισίνας.
Σε υψηλή αλκαλικότητα, έχουμε δυσκολία να κρατήσουμε το ΡΗ στην σωστή περιοχή, όπως και επικάθιση αλάτων στην εσωτερική επένδυση της πισίνας.
Γ. ΣΚΛΗΡΟΤΗΤΑ ΝΕΡΟΥ
Η σκληρότητα του νερού εξαρτάται από την ποσότητα του ασβεστίου και μαγνησίου στο νερό , μετριέται σε μέρη ανά εκατομμύριο ΡΡΜ ή σε γαλλικούς βαθμούς oF (οι γαλλικοί βαθμοί ισοδυναμούν με 10 μέρη στο εκατομμύριο).
150 - 200 ΡΡΜ : μέση σκληρότητα, επιθυμητό για το νερό της πισίνας.
50 - 100 ΡΡΜ : σχετικά μαλακό.
200 - 300 ΡΡΜ : σκληρό .
Με υψηλή σκληρότητα, έχουμε πρόβλημα επικάθισης αλάτων στο εσωτερικό της πισίνας και στο υλικό διώθησης των φίλτρων (πέτρωμα).
Δ. ΣΥΝΟΛΙΚΑ ΔΙΑΛΕΛΥΜΕΝΑ ΣΤΕΡΕΑ (TDS)
Χαρακτηρίζει τον συνολικό αριθμό των στερεών που είναι διαλελυμένα μέσα στο νερό, μετριέται σε μέρη ανά εκατομμύριο (ΡΡΜ).
Όταν το TDS ξεπεράσει τα 3.000 ΡΡΜ, προτείνεται η αντικατάσταση του νερού της πισίνας.
Ε. ΑΛΓΗ
Είναι μικροσκοπικές μορφές υδροβίων φυτών, με συνήθη χρώμα πράσινο ή καφέ. Τα βλέπουμε για πρώτη φορά σαν πράσινο ή καφέ λεκέ στον πυθμένα της πισίνας ή κυρίως στους αρμούς των πλακιδίων. Εάν δεν προσέξουμε από την αρχή της δημιουργίας τους αυξάνονται γρήγορα και δημιουργούν ολισθηρότητα στον πυθμένα και στα τοιχεία, χρωματισμό του νερού, με πράσινο χρώμα συνήθως.
Η αντιμετώπιση τους γίνεται με την τροφοδότηση αλγοκτόνου.
ΣΤ. ΔΙΑΛΕΛΥΜΕΝΑ ΜΕΤΑΛΛΑ
Τα μέταλλα όταν είναι σε μικρές ποσότητες, δεν είναι επικίνδυνα για την υγεία, μπορούν όμως να προκαλέσουν πρόβλημα, μειώνοντας την διαύγεια του νερού και προκαλώντας τον χρωματισμό του.
Τα πιο συνηθισμένα μέταλλα μέσα στην πισίνα είναι το μαγγάνιο, ο σίδηρος, ο χαλκός και ο ψευδάργυρος.
Το χρώμα που προκαλούν είναι συνάρτηση του μετάλλου που υπάρχει (λεκέδες μαύροι, καφέ, πράσινοι).
Τυχόν μέταλλα που υπάρχουν στο νερό, οξειδώνονται με τροφοδότηση Σοκ χλωρίου και οδηγούνται στο φίλτρο όπου συγκρατούνται ή σε κατακάθιση στον πυθμένα απ’ όπου αφαιρούνται με το σκούπισμα της πισίνας.
Ζ. ΒΑΚΤΗΡΙΔΙΑ - ΙΟΙ
Τα βακτηρίδια και οι ιοί, εισέρχονται στο νερό της πισίνας από τους κολυμβητές και το περιβάλλον, και προκαλούν από ελαφρά έως σοβαρά προβλήματα μόλυνσης στους κολυμβητές, εάν δεν ακολουθούνται οι βασικοί κανόνες συντήρησης και χρήσης των χημικών που αναφέρονται σ’ αυτό το εγχειρίδιο.
Η. ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΟΥ ΝΕΡΟΥ ΤΗΣ ΠΙΣΙΝΑΣ
Για την πρόληψη των προβλημάτων και την διαρκή απόλαυση της πισίνας με κρυστάλλινο διαυγές και υγιεινό νερό, είναι αναγκαίος ο έλεγχος της ποιότητας του νερού σε τακτά χρονικά διαστήματα και η καταγραφή των μετρήσεων και των ποσοτήτων χημικών που έχουμε κάνει ρήψη.
Σε όλες τις πισίνες, μικρές ή μεγάλες, πρέπει να γίνεται έλεγχος του χλωρίου και του ΡΗ.
Για τον έλεγχο του χλωρίου και του ΡΗ του νερού, χρησιμοποιείται το σχετικό Τεστ Κιτ.
Το δείγμα νερού λαμβάνεται σε βάθος 20 - 30 εκατοστά και μακριά από τα στόμια επιστροφής του σταθερού νερού στην πισίνα. Η κατάλληλη ώρα για τις μετρήσεις σας, είναι το απόγευμα , πριν από την τροφοδότηση των χημικών και το πρωί, για την σιγουριά ότι το νερό είναι κατάλληλο για κολύμβηση.
ΤΡΟΠΟΣ ΧΡΗΣΗΣ ΣΕΤ ΕΛΕΓΧΟΥ
Γεμίζουμε τους 2 δοκιμαστικούς σωλήνες με νερό που παίρνουμε από όσο πιο βαθιά μπορούμε, αφού τους ξεπλύνουμε στην πισίνα.
Κατόπιν προσθέτουμε με 5 σταγόνες από το μπουκαλάκι με το λευκό υγρό στον αριστερό σωλήνα, για την μέτρηση του χλωρίου και με 5 σταγόνες από το μπουκαλάκι με το κόκκινο υγρό , στο δεξί σωλήνα, για την μέτρηση του ΡΗ. Δημιουργείται τότε ένας χρωματισμός στο υγρό των σωλήνων, τον οποίο τον συγκρίνουμε με τις δύο κλίμακες. Για το μεν χλώριο 0.5 - 1, και για το ΡΗ 7.2 - 7.6.
Αν έχουμε την μεσαία ένδειξη των κλιμάκων είμαστε στα κανονικά πλαίσια. Αν έχουμε πιο απαλό κίτρινο πρέπει να αυξήσουμε την δόση του χλωρίου, ενώ αν έχουμε πιο έντονο, το αντίθετο.
Για να μάθετε περισσότερα για τη χρήση χημικών στην πισίνα, πατήστε .